Welke kant?
“Ik heb geen probleem om met een homofiel aan het avondmaal te zitten” zei iemand terloops die een Bijbelstudie gaf in onze gemeente over een compleet ander onderwerp dan deze zin zou doen vermoeden. Mijn reactie was dat ik dat niet zou doen en wij hadden daar een woordenwisseling over, maar wat mij toen vooral dwars zat is dat, behalve mijn vrouw, niemand daar verder iets over zei. Dit is echt geen favoriet onderwerp van mij waar ik het met gemeenteleden vaak over heb, maar je zou verwachten dat een christelijke gemeente vol zit met gelijk denkenden, toch is dat helaas minder vaak het geval dan je zou wensen.
Dit is weer zo’n onderwerp waar ik het eigenlijk helemaal niet over wil hebben, omdat ik het eerlijk gezegd spuugzat ben. Meer dan veertig jaar staatspropaganda door middel van de media om homoseksualiteit te normaliseren heeft bij mij niet gewerkt, omdat ik het nog steeds een smerig gegeven vind. Homoseksualiteit is wat mij betreft gewoon een zonde en wordt in de Bijbel o.a. gelijkgesteld met ontucht, dronkenschap en stelen. Wat mij ook tegenstaat is dat je schijnbaar over allerlei soorten zonden mag praten behalve over homoseksualiteit, omdat je dan plotseling heel voorzichtig moet zijn, dat je het onderwerp heel liefdevol moet benaderen en dat je zeker niemand mag veroordelen. En als ik er dan toch wat van zeg moet ik dus eerst elke keer weer uitleggen dat een christen niemand veroordeelt, omdat een christen zelfs zijn vijanden moet liefhebben, en dat oordelen iets anders is dan veroordelen. De meeste mensen zijn wat dat betreft heel goed geprogrammeerd vooral dankzij de eerdergenoemde media, de basisscholen en, laten we ze vooral niet vergeten, onze “liefdevolle” (vrijzinnige) kerken.
Degene die de eerder genoemde Bijbelstudie gaf maakte onderscheid tussen een homofiel en een homoseksueel. Volgens hem was een homofiel celibatair, dus iemand die zich onthoudt van seks en de homoseksueel dus niet. Het probleem wat ik hiermee heb is het volgende. Als ik een roker ben en ik stop er voorgoed mee, dan ben ik volgens mij niet langer een roker en noem ik mijzelf daarna dus ook geen roker meer. Je kan dan hoogstens zeggen dat ik een ex-roker ben. Dus mijn vraag is dan, waarom noemt iemand zichzelf homofiel als hij of zij die levensstijl de rug heeft toegekeerd?
“Of weet u niet dat onrechtvaardigen het Koninkrijk van God niet zullen beërven? Dwaal niet! Ontuchtplegers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars en rovers zullen het koninkrijk van God niet beërven. Sommigen van u zijn dat wel geweest, maar u bent schoongewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd, in de Naam van de Heere Jezus en door de Geest van onze God.”
1 Korinthe 6 vers 9 tot 11
Alle zonden die Paulus hierboven opnoemde behoorden tot het verleden van sommigen van die gemeenteleden uit Korinthe omdat er staat “geweest”. De enige reden die ik kan verzinnen waarom een christen zichzelf homofiel noemt is omdat hij of zij zijn identiteit verbindt aan zijn seksualiteit. In tegenstelling tot Paulus geloven zij waarschijnlijk dat zij zo geboren zijn en dat er niets aan veranderd kan worden. Dat is in ieder geval wel in overeenstemming met wat de wereld ons al tientallen jaren probeert wijs te maken. Maar daarmee zeg je dus feitelijk dat God je zo gemaakt heeft terwijl er meerdere keren in de Bijbel staat dat het een gruwel in Zijn ogen is.
Dit soort uitspraken zijn misschien alleen logisch in het wereldbeeld van de calvinist omdat die gelooft dat zowel het goede als ook het slechte van God komt, maar daar behoor ik zeker niet toe. Het is volgens mij ook geen groot mysterie waar je als christen moet staan want de God van de Bijbel keurt homoseksualiteit ondubbelzinnig af. En als je een god creëert die aan jouw wensen voldoet maak je je schuldig aan afgoderij, je vereert dan een zelf bedachte god die niet bestaat. Maar ik geloof dat als mensen zich oprecht bekeren en dus opnieuw geboren worden dat zij het vermogen krijgen om te breken met de zonde. Vooral omdat de Heilige Geest dan in je komt wonen en je daarbij helpt.
“Men hoort algemeen dat er hoererij onder u voorkomt, en wel zo’n vorm van hoererij waarvan zelfs onder de heidenen geen sprake is, namelijk dat iemand de vrouw van zijn vader heeft. En u doet zich zo gewichtig voor. Kunt u niet beter treuren, om dan hem die deze daad begaan heeft, uit uw midden weg te doen?” 1 Korinthe 5 vers 1 en 2
In het eerder gelezen gedeelte uit 1 Korinthe 6 werd ontucht gelijk getrokken met mannen die met mannen slapen. In de Bijbelverzen hierboven zegt Paulus dat je iemand weg moet sturen uit de gemeente die ontucht pleegt. Is dit dan een voorbeeld dat wij moeten volgen of niet? En moet je dan eerst die persoon beoordelen of het echt zo is of ook niet? Verder heeft volgens mij niemand het hier over het veroordelen van die man want als je het hoofdstuk verder leest in dezelfde Korinthe brief zie je dat die persoon wordt overgegeven aan de satan met het doel om zijn ziel te behouden. Je zou volgens mij dus kunnen zeggen dat het voor zijn eigen bestwil is. En zeker niet onbelangrijk, voor het bestwil van de gemeente.
“U hebt gehoord dat tegen het voorgeslacht gezegd is: U zult geen overspel plegen. Maar Ik zeg u dat al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar gepleegd heeft”. Mattheus 5 vers 27 en 28
En misschien begrijp ik deze tekst niet ten volle, omdat Jezus hier de wet aanscherpt maar ook Zelf de vervulling daarvan is, maar ik haal er in ieder geval uit dat een heterofiel met overspelige fantasieën gelijk is aan een overspelige heteroseksueel. Dus Bijbels gezien is er weinig verschil tussen je zondige fantasie en je zondige praktijk omdat het volgens de Here Jezus allebei gelijkwaardige zonden zijn.
Ik denk dat je er vanuit mag gaan dat een homofiel ook seksuele verlangens heeft en kun je in dat geval dan nog onderscheid maken tussen een homofiel en een homoseksueel? Want moeten zij zich niet allebei afkeren van de zonde zoals iedereen?
Er was een tijd, lang geleden, dat er nog wel eens Bijbelstudies op televisie te zien waren en daar hoorde ik eens iemand die een mooie vergelijking had om dit probleem de baas te blijven. Hij vergeleek je lust met een aansteker die op zichzelf niet zo heel krachtig is want je kunt het vlammetje met weinig moeite uitblazen. Behalve als je met diezelfde aansteker naar een zeer brandbare plek gaat, bijvoorbeeld de gordijnen in je woonkamer, omdat dan de mogelijkheid bestaat dat je hele huis in vlammen opgaat. Zo is het ook met je lust, zoek die verkeerde dingen niet op want als je er te dichtbij komt schiet de vlam in de pan en kun je het niet meer tegenhouden!
Een slaaf is iemand die eigendom is van iemand anders en in dat verband kun je zeggen dat wij slaven van God zijn omdat wij sinds onze bekering eigendom zijn van God. Maar dat betekent niet dat Hij je leven overneemt en de touwtjes letterlijk in Handen neemt als een soort marionettenspeler. God wil juist dat je Hem volgt uit vrije wil en je vertrouwen volledig op Hem stelt door naar Hem te luisteren en dat is doen wat Hij zegt.
Om terug te komen op het rook voorbeeld, ik heb meerdere pogingen gedaan om te stoppen met roken maar dat was nooit succesvol omdat ik toen, voordat ik ermee begon, altijd zei: “ik ga proberen te stoppen” en ik faalde dus elke keer weer. Het lukte mij uiteindelijk wel toen ik zei: “ik stop ermee omdat het de wil is van de Here Jezus”. En het hielp mij ook dat toen ik de gemeente op de hoogte stelde van mijn voornemen, zij enthousiast waren en dat zij voor mij gingen bidden in de bidstond.
Gelukkig was er toen niemand die ontkende dat roken een zonde was of dat roken iets was waar ik trots op moest zijn of dat ik nu eenmaal als roker geboren was.
Misschien denk je wel wat een domme vergelijking omdat roken heel wat anders is dan seksuele verlangens. En ik wil de strijd die je kunt hebben om met dit soort zonden te breken helemaal niet bagatelliseren maar dat is wel alles wat het is: een zonde en niet je identiteit.
En misschien moeten we het ook niet overdrijven, want waar hebben we het over, is seks zo belangrijk dat je daar alles voor aan de kant schuift? En ben je overtuigd dat je nooit van die gevoelens afkomt? Geld dat dan ook voor de pedofiel? Voor de dieven, dronkaards en lasteraars?
Vind je deze vergelijkingen oncomfortabel om aan te horen? Dat is volgens mij een bewijs dat je geprogrammeerd bent door de jarenlange indoctrinatie van de overheid. Omdat vóór de seksuele revolutie alles wat ik in dit stukje naar voren breng zo’n beetje de gangbare christelijke opvatting was. Je hoeft geen hoogleraar te zijn om in te zien dat er al jarenlang machten bezig zijn met het sturen van de samenleving met het mogelijke doel om het gezin kapot te maken. En het hoofddoel was misschien wel om de macht van de kerken te breken die zij over het volk hadden. En dat is volgens mij wel aardig gelukt.
In mijn ervaring is het breken met zonde veel vaker een kwestie van niet willen dan dat het een kwestie zou zijn van niet kunnen. Je hoort ook wel eens zeggen dat de Here Jezus het nooit heeft gehad over homoseksualiteit en dat het daarom wel zou mogen. Maar dan vergeet je dat alle schrift is ingegeven door God.
“Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid.” 2 Timotheüs 3 vers 16
Het goede nieuws is dat er vergeving van zonde is voor iedereen voor alle mogelijke zonden omdat de prijs die er betaald is ook jouw zonden dekt. Jezus zei tegen de overspelige vrouw: “Ook Ik veroordeel u niet” maar wat velen vergeten is dat Hij er achteraan zei: “ga heen en zondig niet meer”. Er zit dus een voorwaarde aan verbonden om niet veroordeeld te worden en die voorwaarde is breken met die zonde.
“Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad; die duisternis voorstellen als licht, en licht als duisternis; die bitter voorstellen als zoet en zoet als bitter.” Jesaja 5 vers 20
Het mag misschien bekend zijn dat ik totaal niet onder de indruk ben van theologen en hoogleraars die denken dat zij een hogere autoriteit zijn dan de Bijbel Zelf. Het zijn juist dit soort figuren die met volledig verzonnen verhalen vaak de homoseksuele zonde goed praten en zijn er daarom naar mijn mening mede verantwoordelijk voor waar die mensen dan mogelijk terechtkomen. Want door hen gaat zo iemand misschien nooit zijn zonden meer belijden omdat die valse leraars hen wijsmaken dat er geen sprake van zonde is. Maar als je je zonden niet belijdt volgt er ook geen vergeving en dan eindig je op een plek waar God niet is. En als je als christen je mond dicht houdt ben je dan erg liefdevol of ben je dan net als die wolven in schaapskleren die alles goedpraten?
Dit wil niemand meer horen tegenwoordig maar er zijn verhalen genoeg te vinden op internet van mensen die vroeger homoseksueel waren maar daar mee gebroken hebben en nu gelukkig getrouwd zijn. Zijn deze getuigenissen niet waar of waren het geen “echte” homoseksuelen? Bedenk ook dit, als een homofiel niet kan veranderen dan kan de pedofiel ook niet veranderen. En wellicht zijn er meer mensen die ook verlangen naar goedkeuring voor hun favoriete zonde waar ze niet mee kunnen stoppen omdat ze nu eenmaal zo geboren zijn?
“Ik heb u geschreven in de brief dat u zich niet moet inlaten met ontuchtplegers. Echter, niet in het algemeen met de ontuchtplegers van deze wereld, of met de hebzuchtigen, of rovers, of afgodendienaars, want dan zou u uit de wereld moeten gaan. Maar nu heb ik u geschreven dat u zich niet moet inlaten met iemand die, terwijl hij een broeder wordt genoemd, een ontuchtpleger is, of een hebzuchtige, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover. Met zo iemand moet u zelfs niet eten.” 1 Korinthe 5 vers 9 tot 11
Om terug te komen op de openingszin van dit stukje, dit gedeelte hierboven is de reden dat ik niet aan het avondmaal kan gaan met een homofiel. Je mag dus niet eten met een ontuchtpleger die zich “broeder” noemt. Voor de duidelijkheid, dus wel met een ex-homofiel maar niet met iemand die zijn zonden goed praat.
Dit leven is een zucht, maak toch je keuze met de eeuwigheid in gedachten. Waar wil je voor altijd zijn? Kies je voor de goede kant en geloof je de God die van je houdt en altijd het beste met je voorheeft of kies je liever, de “verkeerde” kant?