“Het boek Job is zeer waarschijnlijk literatuur” zei een spreker in een of ander religieus programma op televisie dat ik aan het kijken was. En hij bedoelde daarmee dat de betekenis van het woord “literatuur” in dit geval eigenlijk fictie is, oftewel een verzinsel. En het werd natuurlijk weer gezegd met een vanzelfsprekendheid alsof iedereen in de hele wereld het daarmee eens was.
Zoiets zeggen betekent nogal wat, want je zegt dan feitelijk dat de dialoog tussen God en de satan in de hemel niet echt heeft plaatsgevonden. En omdat Job dus zelf niet echt heeft bestaan waren al die rampen die hem overkwamen natuurlijk ook niet echt. Job had dan in werkelijkheid ook geen kinderen die allemaal de dood vonden. Job zat dus letterlijk niet in zak en as en zijn vrienden kwamen hem ook niet troosten omdat ook die niet echt bestonden. Er waren dan ook geen gesprekken met die vrienden van Job die het bij het verkeerde eind hadden. En dan komt het ergste, God Zelf heeft dan niet echt Job een antwoord gegeven en Job hoefde dan ook niet te bidden voor zijn vrienden zodat God ze zou vergeven voor hun verkeerde oordeel over Job.
Als je net zoals ik gelooft dat God Zelf, door middel van de Heilige Geest, de hele Bijbel heeft geïnspireerd dan is het bovenstaande zo ongeveer hetzelfde als godslastering. Want je zegt dan eigenlijk dat de Heilige Geest, oftewel de Geest van de Waarheid, iemand heeft geïnspireerd om onwaarheden op te schrijven. En wat zijn precies de verschillen tussen onwaarheden en leugens?
Je zou misschien kunnen tegenwerpen dat het boek Job mogelijk een gelijkenis zou kunnen zijn?
Maar ten eerste, wie zegt dat gelijkenissen niet echt gebeurd zijn? En ten tweede is mij altijd geleerd dat als er namen in een gelijkenis worden genoemd, die echt heeft plaats gevonden. Maar bovenal denk ik niet dat de Heilige Geest een Auteur is van fictie of sprookjes.
Dat er op allerlei manieren aanvallen op de Bijbel worden gepleegd was mij natuurlijk al lang bekend maar dit was toch enigszins nieuw voor mij. Want het gaat meestal om Genesis, het eerste boek van de Bijbel. Want het is al vanaf de geboorte van Darwins evolutietheorie dat allerlei theologen door de jaren heen ons willen wijsmaken dat de Heilige Geest niet precies wist hoelang een dag duurde. Gelukkig dat al die professoren dat wel wisten en zo de Heilige Geest op Zijn fouten konden wijzen. Ongeveer achttienhonderd jaar lang dachten onze voorouders dat God meende wat Hij zei in de Bijbel. Maar dankzij de theologen en de zogenaamde wetenschap weten we het nu beter toch?
Even kijken, de God Die nooit verandert versus de wetenschap die constant verandert, welke zal ik kiezen? Het is duidelijk dat degene die hier niet voor God kiest, de wetenschap op een hoger plan plaatst dan de Bijbel, het Woord van God Zelf.
Als je eenmaal meegaat in dit soort onzin is er op een gegeven moment geen weg meer terug.
Okay, geen zes dagen, geen pratende slangen of ezels en geen zondvloed, maar wie zegt dat het daar mee ophoudt? Mozes met de tien wonderbaarlijke plagen, de persoonlijk door God geschreven tien geboden en de doortocht door de Rode Zee kan eigenlijk ook niet. Elia die vuur uit de hemel laat komen? Jona opgeslokt door een grote vis? Jezus die geboren is uit een maagd, water in wijn veranderde, ongeneeslijke zieken genas en zelfs een dode tot leven bracht?
“Sssst, rustig maar” sussen de theologen ons met de woorden dat Jezus nog wel echt voor onze zonden is gestorven ook al moet je dan toch de opstanding van Jezus vooral wel geestelijk blijven zien.
Ik vraag mij vaak af of die voorgangers en theologen willens en wetens de Bijbel aan het uithollen zijn, want het lijkt alsof ze niets anders doen dan elke keer dezelfde vraag weer herhalen: “Is het echt zo dat God gezegd heeft…..”? En waar heb ik dat ook alweer eerder gehoord? O ja, kwam dat niet uit de mond van de grootste mensenmoordenaar ooit die niets anders kan dan liegen?
“De slang nu was de listigste onder alle dieren van het veld, die de HEERE God gemaakt had; en hij zei tegen de vrouw: Is het echt zo dat God gezegd heeft: U mag niet eten van alle bomen in de hof?” Genesis 3 vers1
Misschien denken dit soort theologen en voorgangers wel oprecht dat ze het christendom vooruit helpen door alle wonderen weg te redeneren, alle moeilijke teksten te vergeestelijken, homoseksualiteit en andere zonden goed te praten en het bestaan van de hel te betwijfelen. Want hoe krijg je anders de moderne jongeren nog de kerk in?
Maar stel je de reactie van die jongere eens voor waar je deze boodschap aan vertelt:
“Je vraagt mij te geloven in een evangelie uit een boek waar je zelf de helft niet van gelooft, vertel mij eens, waarom zou ik de andere helft dan wel geloven”?
Als je de kracht uit de Bijbel haalt denk ik dat het heel moeilijk wordt voor de vrijzinnige theoloog of voorganger om op zo’n vraag antwoord te geven.
En daarom zeg ik, alles of niets!
Of het is waar of het is niet waar en maak een keuze. Als je echt denkt dat het Evangelie niet waar is wordt dan alsjeblieft geen theoloog of voorganger. Zodat je geen goedgelovige mensen meer kunt beroven van de blijde boodschap die in het Woord van God staat opgeschreven! Als je dit soort vrijzinnigheden toch onderwijst is het mij duidelijk dat je God niet vreest. Je hebt dan blijkbaar ook geen enkele angst dat je mogelijk tot de categorie “valse leraars” zult behoren die de hoogste straf zullen krijgen in de hel waar je op dit moment nog niet echt in gelooft.
‘Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!’ Mattheüs 7:21-23
Ik kan mij niet voorstellen dat degene die in deze tekst zegt, “Heere, Heere”, oprecht heel verbaast is als de Here Jezus hem aankijkt en zegt: “Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij”. Want diep van binnen moet je weten wie je werkelijk dient! Het lijkt mij verschrikkelijk om in je eigen leugens te sterven, bekeer je toch want zolang je leeft is het nog niet te laat!
Aan de andere kant, als je hier op aarde niets met God te maken wilt hebben, heb je ook niets in de hemel te zoeken.
Toch roep ik je op God te vrezen, want de Bijbel niet serieus nemen is God niet serieus nemen. Ik moet in dit verband altijd denken aan de twee vrouwen die hun recht kwamen halen bij koning Salomo. Zij beweerden allebei de moeder te zijn van een pasgeboren kind. Er konden in die tijd nog geen DNA-testen afgenomen worden dus het kwam aan op de wijsheid van koning Salomo. Zijn uitspraak was om het kind dan maar door midden te snijden zodat ze allebei de helft kregen. De ene moeder vond dat prima maar de moeder die toen schreeuwde om het kind in leven te laten was natuurlijk de echte moeder. En dit was nou met recht een Salomonsoordeel.
Zo is het in zekere zin ook met het Woord van God. Kunnen ze ons betrappen op echte liefde voor God en schreeuwen wij het uit om Zijn Woord intact te laten of vinden wij het allemaal wel prima om maar van alles uit de Bijbel te snijden?
Uiteindelijk staat ons allemaal een beoordeling te wachten aan het eind van ons leven door Degene Die Salomo zijn wijsheid gaf. En ik kan je garanderen dat het een rechtvaardig oordeel wordt!
Kunnen wij dat oordeel met vertrouwen tegemoet zien?