De joodse feesten in het Oude Testament hebben een bovennatuurlijke oorsprong omdat ze door God Zelf ingesteld zijn en daarom volgens mij bindend voor de Joden.
In tegenstelling tot de christelijke feesten die wij nu vieren zoals het Kerstfeest, Paasfeest, Hemelvaart en Pinksteren die allemaal zijn ingesteld en bedacht door mensen en dus niet gevierd worden in opdracht van God.
Het Kerstfeest is bijvoorbeeld pas in de vierde eeuw ingesteld, mogelijk ter vervanging van het heidense Winterwendefeest. Maar dat is niet helemaal zeker omdat dat feest een paar dagen eerder gevierd werd op 21 december.
Persoonlijk wist ik eigenlijk nooit zo goed wat ik met het Kerstfeest aan moest. Want als ik het hulpeloze kind in de kribbe zie, zie ik niet het machtigste wezen in het universum voor me. Natuurlijk mag je blij zijn dat onze Heer in onze wereld is gekomen maar er wordt nergens in de gehele Bijbel opgeroepen om de verjaardag van de Here Jezus te vieren en daar komt nog bij dat de geboortedatum in december waarschijnlijk ook niet klopt.
Hemelvaart en Pinksteren werden in de derde eeuw na Christus ingesteld. Volgens het “alwetende” internet mogelijk ter vervanging van het Joodse wekenfeest of Sjavoeot. De reden daarvoor is mogelijk de zogenoemde vervangingsleer die al ergens in de eerste eeuw na Christus opkomt. Waarschijnlijk omdat Jeruzalem in 70 na Christus werd verwoest en er dus een vruchtbare grond ontstond voor de vervangingsleer. Voor wie het nog niet weet, de vervangingsleer is de leer dat het volk Israël heeft afgedaan en dat de gemeente nu het plaatsvervangende verbondsvolk is. Een leer die ik nadrukkelijk afwijs omdat je de Joodse beloften niet moet vermengen met de beloften voor de gemeente. Ik mag hopen dat het aantal aanhangers van die leer aanzienlijk is afgenomen sinds de wederopbouw van de staat Israël in 1948.
Voordat wij in de evangelische kerk terecht kwamen waren wij gereformeerd en later christelijk gereformeerd. En ik kan mij herinneren dat mijn vader aardig verrast was toen hij er achter kwam, toen wij er allang weg waren, dat die kerken ook de vervangingsleer aanhingen. Achteraf hadden wij dat eigenlijk wel moeten weten. Alleen al omdat er altijd na een kinderdoop in die kerken het bekende Psalm 105 vers 5 wordt gezongen: “het Verbond met Abraham, Zijn vrind, Bevestigt Hij van kind tot kind”. Die belofte is naar mijn overtuiging voor de Joden en niet voor ons. Toch mag je overigens wel zeggen dat wij ook indirect gezegend worden door dat verbond omdat uit Abrahams nageslacht de Here Jezus voortkwam.
Zelfs het Paasfeest vieren is geen Bijbelse opdracht. Mogelijk ingesteld ter vervanging van het Joodse Pesach om dezelfde redenen als hier boven. En de datum is waarschijnlijk te herleiden naar het feest van een oude Germaanse godin van de vruchtbaarheid genaamd Eostre. De Duitsers noemen het mogelijk daarom Ostern en de Engelsen Easter. Nu snap ik ook beter waarom het specifiek de paashaas is die symbool staat voor het wereldse Paasfeest. Ik neem tenminste aan dat hazen dezelfde hobby’s hebben als konijnen.
Maar zonder gekheid, het enige Bijbelse feest dat wij als christenen wel mogen vieren is het Heilig Avondmaal omdat onze Here Jezus dat ons Persoonlijk heeft opgedragen.
“Want ik heb van de Heere ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd, dat de Heere Jezus in de nacht waarin Hij werd verraden, brood nam, en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en zei: Neem, eet, dit is Mijn Lichaam, dat voor u gebroken wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. Evenzo nam Hij ook de drinkbeker, na het gebruiken van de maaltijd, en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed. Doe dat, zo dikwijls als u die drinkt, tot Mijn gedachtenis.” 1 Korinthe 11 vers 23 tot 25
Het is de herdenking van de belangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis wat mij betreft en dat is natuurlijk de kruisdood van onze Here Jezus Christus voor de vergeving van al onze zonden.
Tijdens het afgelopen avondmaal kwam echter plotseling de volgende zin bij mij op: “Als Jezus alleen voor mij had moeten sterven had Hij het ook gedaan”. Toen dacht ik waarom komt die zin in mijn gedachten en waar komt die uitspraak eigenlijk vandaan die op het eerste gezicht misschien positief klinkt. Maar wat mij vooral stoorde was dat die zin niet rechtstreeks uit de Bijbel komt.
Ik heb dat later opgezocht op internet en het lijkt gebaseerd te zijn op een uitspraak van C.S. Lewis die vertaald in het Nederlands luidt: “Toen Jezus stierf, stierf Hij voor jou persoonlijk. Net zo goed als wanneer je de enige persoon op de wereld zou zijn.” En toen dacht ik, is dat ook zo? Zou onze God echt een heel universum hebben geschapen om maar mogelijk één persoon te redden? Als je er over nadenkt vind ik het eigenlijk vrij aanmatigend en het lijkt mij ook niet erg waarschijnlijk. Want zegt Paulus niet dat wij ons niets moeten verbeelden omdat wij ook maar zijn ingeënt op de olijfboom?
“Door ongeloof zijn zij afgerukt en u staat door het geloof. Heb geen hoge dunk van uzelf, maar vrees. Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het mogelijk dat Hij u niet spaart.” Romeinen vers 20 en 21
Nu is het wel zo dat ik geloof dat God al voordat Hij de aarde had geschapen, alle namen al kende van de mensen die bij Hem wilden horen. Niet alleen omdat Hij alwetend is en buiten de tijd staat maar vooral omdat wij behoren tot Zijn Meesterplan dat al klaar lag vanaf het begin der tijden. Hij heeft ons gemaakt omdat Hij ons wilde maken. Ik twijfel dus zeker niet aan Gods liefde voor ons.
Je zou misschien nog kunnen tegenwerpen dat God al eens eerder één mens en zijn gezin, namelijk Noach, heeft gered ten koste van de hele wereld. Toch is dat niet hetzelfde omdat er later uit Noach miljarden mensen voortkwamen waaronder wijzelf.
Ik zat er nog eens over na te denken waarom die zin in mijn hoofd opkwam en toen dacht ik aan Randy Alcorn wiens romans ik vroeger las toen ik net tot geloof kwam. Waar ik toen op dat moment erg van onder de indruk was. En ik had in een interview met hem gelezen dat C.S. Lewis zijn grote held was. Ik herinner mij nu dat zijn hoofdrolspelers soms stierven in zijn romans en dan in de hemel fictieve gesprekken hadden met de Here Jezus Zelf. En de schrijver liet dan de Here Jezus dingen zeggen die mogelijk overéénkwamen met wat bijvoorbeeld C.S. Lewis schreef in zijn boeken. Het probleem daarmee is echter dat deze schrijver woorden in de mond legt van de Here Jezus die niet letterlijk in de Bijbel staan. En anders dan toen vind ik dat nu eigenlijk zeer gevaarlijk.
En wat is er dan weer mis met C.S. Lewis? Ik zou zeggen, beoordeel het vooral zelf.
C.S. Lewis is een filosoof en schrijver die vooral bekend is van de bekende Narnia boekenreeks. Deze man waar Randy Alcorn zo van onder de indruk was geloofde in veel katholieke dingen zoals bijvoorbeeld wel in het vagevuur maar weer niet in een letterlijke hel, bidden tot de doden enz. Hij geloofde in evolutie en noemde daarom Genesis een Hebreeuws volksverhaal. Maar ook Job en Jona waren volgens hem geen historische figuren. Het is dan ook niet echt opzienbarend dat hij niet geloofde dat de Bijbel onfeilbaar is en dat de Bijbel niet is geïnspireerd door God.
Waarom zijn dit soort figuren toch altijd zo geliefd? Het enige wat zij naar mijn idee doen is het ontkennen van Bijbelse waarheden. Persoonlijk verlies ik dan alle interesse in wat zo iemand nog te zeggen heeft en heb ik geen enkel belang meer in hun boeken. En ik heb dus automatisch ook geen belang bij schrijvers die niet snappen wat er mis is met mensen die een valse leer aanhangen. Ik wil alleen nog schrijvers lezen die de Bijbel serieus nemen en geen schrijvers die blijkbaar God niet vrezen.
Nu ik een meer volwassen christen ben, neem ik niet meer alles klakkeloos aan van wat iemand zegt die zichzelf christen noemt en ben ik nu veel kritischer over wat ik lees of zie. Ik vermoed dat Randy Alcorn charismatisch is omdat die stroming zich aardig wat vrijheden permitteert op allerlei gebied en dat is één van de redenen dat ik zijn boeken niet zo vaak meer lees. Niet dat zijn boeken allemaal van de satan zijn maar omdat ik mijzelf meer en meer wil afschermen voor allerlei vrijzinnige denkbeelden en mogelijk halve waarheden. Als je al die indrukken ongefilterd tot je neemt moet je niet vreemd opkijken als je alles door elkaar mengt en mogelijk de waarheid niet meer van de leugen kunt onderscheiden.
Hetzelfde geldt voor christelijke films. Bijvoorbeeld, vroeger vond ik “The Passion” een zeer indrukwekkende film maar nu ervaar ik daar een grote weerstand tegen omdat ik niet het gezicht van een acteur voor mij wil zien als ik aan mijn Heiland denk. Mogelijk is dat één van de redenen waarom het ons verboden is om afgodsbeelden te maken? Misschien een beetje flauw maar stel je voor dat je in de hemel komt en je herkent de Here Jezus niet omdat je Iemand verwacht die er uitziet als Jim Caviezel.
Als christenen wordt van ons verwacht dat wij een steeds heiliger leven gaan leiden en daar hoort ook bij dat wij onszelf afschermen voor vrijzinnige invloeden van buitenaf zodat die geen onderdak kunnen vinden in je hoofd en zich mogelijk vermengen met de waarheid zoals bij mij het geval was. De satan staat erom bekend dat hij graag leugens vermengt met een beetje waarheid en dat is ook wat je in veel moderne “christelijke” boeken vindt.
“En meteen stuurden de broeders Paulus en Silas ’s nachts weg naar Berea. Die gingen, toen zij daar gekomen waren, naar de synagoge van de Joden. En dezen waren edeler van gezindheid dan die in Thessalonica, want zij ontvingen het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren”. Handelingen 17 vers 10 en 11
Ik ben altijd weer onder de indruk van de Joden uit Berea omdat zij niet zomaar alles aannamen wat gezegd werd door een mens. Maar dat zij zelfs Paulus controleerden of wat hij zei ook echt was te vinden in het Woord van God. En precies dit voorbeeld wil ik volgen omdat volgens mij de Bijbel in dit leven de enige bron van waarheid is.
Want ook de waarheid vermengen met een klein beetje leugen blijft een leugen!