Ken je dat verhaal van die jongen die alles kreeg wat zijn hartje begeerde? Iedereen was jaloers op zijn dure verjaardags- en sinterklaascadeautjes. Hij kreeg meteen een brommer toen hij daar om vroeg en zijn benzine, plus de nodige snelheidsboetes, werden netjes betaald door zijn vader. Natuurlijk had hij een periode dat hij aan de drugs raakte en zijn vader betaalde weer alle schulden die daar uit voort kwamen.
Zijn vader stond ook garant voor zijn hypotheek voor het huis dat hij wilde kopen zodat hij eindelijk kon trouwen en een normaal leven kon beginnen. Toen het huwelijk in korte tijd op de klippen liep kon hij natuurlijk bij zijn vader intrekken. En zijn vader wilde die twee dagen in de maand dat hij de kinderen had ook nog wel op ze passen.
Hij raakte stevig aan de drank en stal geld van zijn vader om dat te bekostigen. Toen deze jongen zijn laagste niveau had bereikt en iemand vermoordde in een bargevecht, vroeg de rechter aan hem hoe hij tot zijn daad gekomen was? “Als je er goed over nadenkt” begon hij, “is het allemaal de schuld van mijn vader, want hij heeft mij op de wereld gezet door mijn moeder zwanger te maken en als hij er niet was geweest had ik nooit deze daad kunnen begaan”.
Ongeloofwaardig verhaal? Misschien, maar toch als je elke keer weer God de schuld geeft van alle ellende in de wereld, zou dit verhaal je bekend moeten voorkomen.
Want je bent dan namelijk zelf die jongen. En ik weet het, de meeste gelijkenissen lopen mank, en zo ook deze, want onze echte Vader in de hemel zou zeker de slechte dingen van die jongen niet faciliteren (ondersteunen) maar toch hoop ik dat mijn punt gemaakt is.
En dat punt is: hoewel het eigenlijk overduidelijk is, beseffen wij ons vaak niet wat God allemaal voor ons doet, hoe ongelofelijk veel geduld Hij met ons heeft en wat een ondankbare honden wij eigenlijk zijn! Het grootste mysterie in de wereld zijn niet de piramides wat mij betreft maar hoe het mogelijk is dat God het al zesduizend jaar met ons uithoudt!